Ὁ εὐσεβής δούκας
Κάποτε ὁ δούκας τῆς Ἀλεξάνδρειας μαζί μέ ἄλλους εἶχε ἐπισκεφθεῖ τόν ὅσιο Ἀντώνιο. Τότε ὁ Ὅσιος βγῆκε καί ἔμεινε κοντά τους. Τούς εὐλόγησε, τούς συμβούλεψε καί ἑτοιμάσθηκε νά ξαναγυρίσει στό κελί του.
Ὁ δούκας τόν παρακάλεσε νά μείνει λίγο περισσότερο κοντά τους, γιά νά συνομιλήσουν καί νά συνεκφρασθοῦν πνευματικά.
Τότε ὁ Ἅγιος, μέ ἕνα παράδειγμα τούς ἀπάντησε τά ἑξῆς.
Καθώς τά ψάρια, ἄν παραμείνουν πολλή ὥρα στήν ξηρά, πεθαίνουν, ἔτσι καί οἱ μοναχοί, ἄν συναναστραφοῦν πολύ μέ τούς κοσμικούς, ζημιώνονται πνευματικά.
Ὁ δούκας, ὅταν ἄκουσε αὐτά τά λόγια, θαύμασε.
Καί ὅταν ἀναχώρησε ὁμολογοῦσε παντοῦ, ὅτι ὁ Ἀντώνιος ἦταν ἀληθινά δοῦλος Θεοῦ.
|
